214 Document (s)

Témoignages de bergers Plus de 60 ans ont passé depuis le premier séjour de Philippe Etchegoyhen au cayolar de Zingolatze mais le souvenir reste présent dans la mémoire du Souletin. Dans son ouvrage, il raconte avec nostalgie l'histoire des bergers et leur mode de vie, comment s'organisait la répartition de leurs fonctions, la montée aux estives ou bien encore la vie quotidienne entre les jeunes et les vieux

Bertsolaritzak prentsa historikoan, irratian, zineman, telebistan nahiz Interneten izandako presentziaren bilketa eta azterketa hartu da abiapuntutzat. Bertso-munduko eragiletzaren zortzi belaunaldiren biografiak eta ekarpenak ere harilkatu dira kontakizunean. Eta hau guztia Europan kultura popularrak izandako bilakaeraren testuinguruan kokatu da. Kultur bilakaera erabat singularraren errepaso zabala da azken emaitza, ahots subalternoaren bizi indarraren testigantza eder bat.

Bertsularitzaren historia Bertsuaren egitura Praktikan Filosofia baten bila

Nor dira silueta beltz betiberdin horien atzeko pertsonak? Zenbat urte dira itzal bihurtu zirela? Beste bat bihurtu behar izan ote dute? Beste nor dira gaur? Lagundu al die gordetzeak berriz hasteko? Hasteko, non? Hasteko, zertan? Nola hasi hutsetik, jakin gabe noiz arte? 1960tik 2010era bitartean, 3.000 euskal herritar inguruk ihes egin zuten beren sorterritik, eta nork bere bideari ekin zion, askotariko baldintza, garai eta geografiatan. 2014an agerraldia egin zuen iheslarien kolektiboak Arrangoitzen, eta ordutik ari dira pixkana haietako asko sorterrira itzultzen. Hargatik, tantaka baino ez dugu jaso haien ibilbidearen eta erbestean igarotako bizialdiaren berri, eta neurri handi batean ezezaguna da oraindik euskal iheslari politikoen errealitatea jendarte zabalaren begi-belarrietara. Liburu honek, zenbait iheslariren lekukotzaren bitartez, hamarkadatan luzatu den eta oraindik amaitu ez den deserriaren bidaian murgiltzeko tresna izan nahi du. Noizbait iheslari guztien egoera konponduko bada, ezinbestekoa baita bizitakoak eta bizitzen ari direnak ezagutzera ematea.

Baratzean lurra iraultzen den bezala, iraultza dakar baratzeak. Gure garaiko iraultzarik handienetakoa. Baratzerako grina berpizten ari da, ari denez, eta liburu honek lehen urratsak egiteko gida ezin hobea eskaintzen du, bertoko ikuspegiaz. Oinarri irakurterraza aurkituko duzu hemen, aholku onez betetako oinarria. Garrantzitsuenetakoa, hauxe: eraman beti aldean arkatza eta koaderno edo kaiera, horiexek baitira, beharbada, baratzezain ororen tresnarik garrantzitsuenak. Baratze bakoitza mundu bat da, hasi zeurea gauzatzen. Eta ezagutzen.

Nolakoa zen bortuko lehengo artzainen bizia? Zer bilakaera bizi izan ditu mendiko artzaintzak eta, orokorkiago, gizarteak, azken hamarkadetan? Artzaintzak eta laborantzak hartu dituzten bihurgune horiek ezinbertzekoak dira, ala bertze modelo bat posible da? Gai horiek eta bertze asko gogoetatu ditu Ttale Ouret-ek. Gazte denboran, apez eskolak egin zituen. Zuzentasunaren eta jendearen eskubideen alde borrokatuko zen Eliza engaiatu bateko apez izan nahi zuen. Baina orduko Eliza kontserbadorean bere lekua ezin aurkiturik, apezen biziari bizkar eman zion, artzainen bideari lotzeko. Lurdako sasoilarien artean eta gero MRJCko gazteen hezitzaile gisa bizi esperientziak ere erabakigarriak izan ziren harendako. Hego Amerikako Eliza eta Askapenaren Teologia, 1968ko maiatzeko gertakariak, Larzac-ekoak, Ipar Euskal Herriko gizarteak bizi zituen aldaketak, tentsioak eta gatazkak... Bere denborako gorabehera frangoren lekuko eta eragile ere izan zen. Hona hemen haren lekukotasun suharra. Belaunaldi berriei igorri deiadar bat!

Chemin primitif, chemin du nord, chemin côtier... L itinéraire décrit dans ce guide permet de rallier Bayonne, à l embouchure de l Adour, au Cap Finistère, extrême pointe occidentale de la Galice. Passant par Saint-Sébastien, Bilbao, Santander, Oviedo, et bien entendu à Saint-Jacques-de-Compostelle, il enchaîne quarante étapes entre terre, ciel et mer, dans un décor somptueux et sauvage. Petit et grand patrimoine jacquaire, paysages d exception, villes d art et d histoire: ce parcours s adresse tant aux marcheurs de la foi qu aux chercheurs d un ailleurs qui - même intérieur - se rélèvera au fil de ce chemin de liberté. Aujourd hui bien balisé et entretenu, il constitue une remarquable alternative au chemin «classique». Ce guide en décrit avec précision le déroulé et propose un riche répertoire d hébergements, vérifié et mis à jour. Les notices patrimoniales rédigées par Françoises Pinguet en font un outil de connaissance autant qu un outil de pérégrination. Jean-Yves Grégoire nous a quitté à l été 2013. Il est l auteur de nombreux ouvrages sur les Chemins de Saint-Jacques-de-Compostelle parus notamment chez Rando Editions.

Recueil de recettes proposant des plats simples issus des recettes rustiques des fermes ou des repas de pêcheurs sur leurs bateaux qui respectent leur façon d'être et leur mode de vie. Les noms des principaux acteurs de la cuisine basque sont cités : Alain Ducasse, Juan Mari, Arzac, Pedro Subijana, Hilario Arbelaitz, etc. Une liste des principaux fournisseurs de M. Berasategui est proposée.

Euskal Memoria Fundazioaren argitalpen honek osatu gabe dagoen kontakizunean biktimei beren lekua eskaini nahi die, estrategia amankomun baten bitartez polizia- eta Estatu-zerbitzuek Euskal Herrian orain dela gutxi bultzatutako gerra zikinaren inguruan. Garai eta sigla ezberdinen pean edo batere siglarik gabe estatuek deklaratu gabeko gerra gupidagabea egin dute Euskal Herriaren kontra. Aldi eta joera ezberdinetako militarrek, poliziek, faxistek, mertzenarioek eta politikoek, inplikazio maila ezberdinekin, parte hartu dute gaur egun arte dirauen hilketa, bahiketa, tortura, eraso, leherketa, sute eta mahatxuen soka luze batean. Estatuen babes politikoa eta legala izan duen sare ukiezin bat sortu dute, lan honen bidez argitu nahiko genukeena. Deklaratu gabeko gerrak bakea deklaratu behar duelako, behin betiko zapalkuntzaren liburu luze hau itxi dadin.

29 juillet 1914 : le Sous-préfet de Mauléon alerte le Préfet sur « des préparatifs d’exode vers la frontière espagnole de nombreux jeunes hommes soucieux d’échapper le cas échéant à la mobilisation ». Depuis 1872, année de naissance du service militaire obligatoire et personnel pour tous, la Subdivision militaire de Bayonne enregistre les taux d’insoumission les plus élevés de France. Malgré cela, la nouvelle provoque l’émotion des autorités. Après la mobilisation, le phénomène se renouvellera au moment de l’appel de chacune des classes suivantes.

Honako hau Egunero-ren kronika da, emergentziazko egunkari baten bizialdi laburraren kronika, alegia. Izan ere, Egunero 2003ko otsailaren 21ean sortu —Euskaldunon Egunkaria indarraren indarrez itxi eta hurrengo egunean bertan— eta urte hartako ekainaren 20an argitaratu zen azkenengo aldiz —Berria plazaratu bezperan—. Beraz, zubi bat izan zen, euskarazko egunkari bat kioskoetan etenik gabe egotea ahalbidetu zuena. Egoera ez zen arrunta eta egunkari hura ere ezin arrunt edo normalizatua izan, ezer baino lehen, Egunkaria-ren itxiera bidegabeari emandako erantzuna izan baitzen. Ezaugarrietan ere, prekarioa izan zen, halabeharrez. Paradoxikoki, euskarazko egunkari batek inoiz izan dituen irakurle, erosle eta harpidedun gehien izan zituen. Hura Egunkaria-ren itxierak eragindako elkartasun-olatuari esker izan zen, jakina, Egunero egun batetik bestera plazaratzea eta lau hilabetez irautea ez baitzen inolaz ere langile talde baten borondatearen eta lanaren ondorio hutsa izan. Imanol Muruak bertatik bertara ezagutu zituen Egunero eta Egunero-ren inguruabar guztiak, eta haien berri ematen digu liburu honetan, bizi-bizi eman ere, euskal prentsaren historian lekutxo bat ongi merezia duen egunkari hura jaio eta hil zela hogei urte betetzen diren honetan.

1990ean sortu zen Euskaldunon Egunkaria herri ekimenari esker, eta 2003an itxi zuten Espainiako Auzitegi Nazionalaren aginduz. Euskal Herrian askotan gertatu izan den bezala, Egunkaria-ren sorrera ere oso gatazkatsua izan zen, gizartetik eratutako Egunkaria Sortzen taldearen eta garaiko Eusko Jaurlaritzaren artean. Amaiera, berriz, guztiz bortitza: Guardia Zibilak itxi zuen, eta bertako hainbat arduradun atxilotu, torturatu eta kartzelara bidali zituzten. Joan Mari Torrealdaik lehen pertsonan bizi izan zuen prozesu osoa. Sorreratik hartu zuen parte Egunkaria Sortzen-en, hasieratik izan zen Administrazio Kontseiluko kide ?bertako lehendakari ere bai azken urteetan? eta atxilotutakoen artean zegoen. Liburu honetan hori dena kontatzen du, sorreratik itxierara eta ondorengo epaiketara arteko ibilbidea. Bere bizipenetik abiatutako kontaketa da, gogoeta pertsonalekin osatu eta aberastua. Euskal kulturaren ekintzaile eta protagonista baten lekukotasuna, zintzoa bezain jantzia, gure iragan hurbila ezagutzeko ezinbesteko tresna.

C'est un livre d'histoire dans lequel l'auteur nous fait revivre un aspect de la Seconde guerre mondiale via le destin d'enfants juifs hébergés dans des institutions ou chez des particuliers au Pays Basque, afin d'échapper à la déportation. Des vies à la fois ordinaires et hors du commun, souvent brisées, parfois terribles et déchirantes, mais également belles, tendres, voire heureuses. Nous faisons ainsi la connaissance de quelques familles de Basse-Navarre, de Soule ou du Labourd ayant accueilli chez elles ces enfants mais aussi d'institutions comme le préventorium d'Arbonne, le collège Saint-François de Mauléon ou l'orphelinat de Jatxou qui leur ouvrirent leurs portes. Nous rencontrons donc, dans ces pages, une Marie Cazaux, qui, lors d'une rafle à Bayonne, recueillit in extrémis le petit garçon vivant à l'étage, et auquel elle s'attachera comme son fils, les Betbeder, les Daguerre, les Élichiry qui cachent ces enfants au péril de leur vie, mais aussi des religieux comme le chanoine Ithurbide ou soeur Saint-Jean. Dans cet ouvrage le lecteur aura la chance de faire connaissance avec ces enfants devenus adultes auxquels on a donné la parole chaque fois que cela a été possible. C'est un travail de recherche qui s'appuie notamment sur des recueils de témoignages et des récits de vie poignants. Une mémoire que nous devons nous réapproprier, car si les destins de ces personnes sont partie intégrante de l'histoire de la Shoah, ils appartiennent tout autant à celle du Pays Basque.

Ce livre est né de rencontres, d’un intérêt pour les paysages et de curiosités réciproques. Au-delà d’un dialogue entre deux photographies, Entre fleuve et rivière est une inspiration, une envie d’explorer une histoire commune. Ce sont deux regards croisés sur le pays basque et les territoires du Québec et du Labrador, sur les fleuves qui les parcourent. à la recherche de traces fictives ou réelles, se trouve une lecture très personnelle des paysages. Christophe Goussard, photographe français de Nouvelle Aquitaine Charles-Frédérick Ouellet, photographe Québecois, ont chacun découvert le territoire de l’autre. Les poèmes en prose d’Itxaro Borda invitent à un troisième regard sur ces images.